Nathaniel Naigan ( ADMIN)

Nathaniel Naigan ( ADMIN)

Search This Blog

Nathaniel Naigan

Nathaniel Naigan

Monday, April 24, 2017

I Wanna' Be A SuperHERO By: Nathaniel F. Naigan

 I Wanna' Be A SuperHERO
By: Nathaniel F. Naigan


Minsan na akong natanong kung sino ang hero na gusto kong maging. Kung nung panahong nasa elementarya o hayskul pa ako ay siguradong Superman ang isasagot ko dahil sa angkin nitong kapangyarihan. Sino nga ba namang tao ang ayaw makalipad, na hindi makaramdam ng sakit sa pambubugbog o sa mga bala ng matataas na kalibre ng baril at makaikot sa buong mundo sa loob lamang ng ilang segundo? Sino? Kung superhero ang pag-uusapan ay imposibleng hindi pumasok sa kokote mo si Superman, the Man of Steel ng Justice League. Kung hindi mo sya kilala, baka tulad mo rin syang taga-ibang planeta.



Ngunit iba ang aking isinagot sa nasambit na katanungan. Sino nga ba ang gusto kong maging? Tantanantan! Walang iba kundi si Batman. Agad na tumaas ang makapal nyang kilay at lumapit sa aming katrabaho upang ikwento habang walang humpay sa paghalakhak. Nang matapos ang kwento'y sabay-sabay silang tumingin sakin at nagsitawanan na para bang nakatapak ako ng mabahong jackpot sa lansangan. Samantalang ako, ngumiti lang at nanatiling tahimik.

Batman? Bakit si Batman? Dahil ba mahilig ako sa ekspresyon na "Bahala na si Batman" ng mga tinatamad na mga unggoy? Offcurse nut!

Marahil walang ekstraordinaryong kakayahan si Batman kung ikukumpara kay Superman, Captain Marvel o Spiderman pero pagiging hero ang usapan dito at hindi powers.

Wala mang kapangyarihan ay nakaya nyang iligtas ang mga naaapi hanggang dumating nga sa puntong tinagurian na syang bidyelante ng mga kinauukulan.

Bago pa man ipalabas sa mga movie screen ang pelikulang "Batman Vs. Superman" ay alam ko nang mananalo si Batman. Kung tutuusin ay mapapatay nga nya sana ang Man of Steel kung hindi lang sya inawat ng love partner ng huli. Sya pa nga ang nag-buo sa grupong Justice League na bukod sa kanya at kay Superman ay kinabibilangan ng mga Meta-Human na sila Wonder Woman, Aquaman, Flash, Cyborg, Green Lantern atbp. Yah' got the image ma' frand? Meta-Human! Lahat sila ay may superpowers at ang nag-buo ng grupo nila ay isang hamak na ordinaryong tao na walang ano mang kapangyarihan. Take note: Bukod kay Lex Luther na syang naka-diskubre sa mga kinalalagyan noon ng mga Meta Human, tanging si Batman lang ang nakakaalam ng mga kahinaan ng Justice League members.


Deadpool, pangalawang hero na gusto kong maging... oooops, hindi pala sya fulltime na hero, partime villain sya. Isa sa mga pagkakataon nang dukutin nila si Dr. Bruce Banner aka Incredible Hulk ng Avengers na kinabibilangan naman nila Captain America, Ironman, Thor, Hawkeye atbp. Pero bumawi naman sya nang iligtas nya si Arcangel mula sa bingit ng kamatayan at nang tulungan nya ang ilang myembro ng X-Men sa pakikipaglaban. Nabasa ko lang sa comics kaya ibinahagi ko. Wala pang pelikula eh. Haha. Pero ang bottom-line, masama man sya ay nangingibabaw parin sa kanya ang pagiging mabuti.


Pag-uwi ko'y pumasok sa akin utak ang reyalisasyon: tulad din pala ako ng komon tao na medyo mababaw mag-isip. Ang mga hero na nabanggit ko ay mga kathang isip lang. Ang dapat sanang bayani na isinagot ko ay ang mga bayaning nakapag-ambag ng makatotohanang elemento na naka-apekto sa aking pagkatao.


Kung maibabalik ko lang ang mga kamay ng orasan at muli akong tanungin ng kaparehas na tanong ay walang habas na ipagsisigawan ko ang pangalan nila Jose Rizal, Andres Bonifacio, Antonio Luna, Gregorio Del Pilar kabilang na ang mga Pilipinong walang takot na isinugal ang kanilang buhay sa pakikipaglaban sa mga mananakop upang makamtan ang tinatamasa natin ngayong kapayapaan at upang maiwagayway ang bandila ng ating bansa. Kung hindi sa kanila'y marahil hindi Lupang Hinirang ang inaawit ng sambayanan at hindi bandila ng Pilipinas ang itinataas sa tuwinang may flag ceremony.

Mas angkop din na ituring na superheroes ang mga OFW's na nakikipagsapalaran sa ibang bansa upang matustusan ang pang-araw-araw na pangangailangan ng mga kamag-anak sa Pinas sa kabila ng katotohanang may mga kababayan tayong umuuwi rito na nakakahon na at yung iba nama'y napagbintangan na nagdala ng droga at binibitay na sa bansang yaon.

Indeed, we are presently living in a world full of insane systems. Kapag ang mga Pinoy ang napagbintangan na may dala ng katiting na droga, bintay agad. Samantalang dito sa Pilipinas ay napakaraming mga banyaga ang nahuhuli hindi lamang dahil nahulihan ng isang maliit na sachet ng droga kundi may sarili pang pabrika! And then what? Nabitay ba sila dito sa Pilipinas? Again, indeed, we are presently living in a world full of insane systems.

Karapatdapat ding ituring na superheroes ang mga responsableng drivers na sweet lovers na pumapasada umulan man o umaraw.

Karapatdapat ituring na superheroes ang mga magsasaka na tagaktak lagi ang pawis para lang mapakain ang sambayanan.

Karapatdapat ding ituring na superheroes ang mabubuting mga guro lalo na ang mga natutungo sa mga liblib na lugar para lang makapagturo sa mga kabataan kahit na kakapiranggot lang ang sahod.
Karapatdapat ding ituring na superheroes mga matitinong tanod, sekyuriti gard, pulis, bombero, rescuer, nurse at doktor na nagliligtas sa atin sa panahon ng kapahamakan.

Marami pa akong hindi nabanggit. Basta sa lahat ng mga taong ginagampanan nang matino ang kanilang mga responsibilidad sa lipunang ating ginagalawan, kabilang kayo sa mga tinuturo kong superhero.

Ang superheroes ng buhay ko: ang aking papa Jonathan at mama Leonila pagkat sila ang nagbigay sa akin ng aking buhay. Kung wala sila ay siguradong hindi nyo ngayon nababasa ang Libro ng Kalokohang Aral.


May mga superhero na imposible nang mabuhay pa dahil sa kalagayan ng ating mundo. Isang halimbawa ay ang Marvel hero na si Dare Devil, isang bulag na abugado sa umaga at isang crime-fighter sa gabi. Sa kabila ng kawalan ng kakayahan na makakita ay nabiyayaan naman sya ng ekstra ordinaryong pandinig. Yun bang ultimu bulungan ng mga losyang na mga tsismosa sa isang squaters' area sa Las Piñas ay maririnig nya kahit nasa Quezon City pa sya. Ganun kalakas ang sense of hearing . Sana ganyan din ang pandinig ng taong mahal ko para malaman nya nang pangalan nya ang binibigkas ng puso ko.

Pero duda ako kung kaya nyang tumagal ngayong milenyo. Kung ang bulungan palang ay sigaw na sa kanyang tenga ay ano nalang kaya ang malalakas na busina ng mga bus at jeepney, sirena ng mga sasakyan ng Bureau of Fire Protection na sumasaklolo sa mga tumpok ng tahanan na sinasadyong sunugin ng mga Conscio Pilato at siguradong mabibingi rin sya sa tunog ng palitan ng putukan sa tuwing nagkakasagupa ang mga militar at mga terorista. Goodluck sa eardrums ni Dare Devil sa noise pollutions.

Makakatagal din kaya ang X-Men member na si Iceman? I doubt. Madali syang matutunaw dahil sa temperaturang mas hot pa kesa kay Arci Muñoz, Ann Curtis, Jessie Mendiola at sa mga naging at magiging cover ng FHM. Hindi na balanse ang init at lamig dahil sa climate change na bunga diumano ng pagkabutas ng ozone layer ng earth.

Lookin' at the positive side. Kung maka-survive man si Iceman ay siguradong magiging matagumpay na negosyante sya sa Pilipinas. Maaari syang magtinda ng ice candy, ice cream, ice buko, ice tubig, mais con yelo at halo-halo na hindi magbabayad pa ng mataas sa MERALCO dahil hindi na nya kailangan pang gumamit ng refrigerator na kumukunsumo ng mataas na bultahe ng kuryente.


Baka hindi rin makayanan ng Justice League member na si Aquaman ang mabuhay pa. Sa ilang comic series ay ipinakita na upang manatiling buhay at malakas ang Great Atlantis Ruler ay kakailangin nitong lumoblob sa tubig atleast once per hour.

Naalala ko pa ang isang sikat na political advertisement na may linyang "Nakaligo ka na ba sa dagat ng basura? Blah blah blah." Aquaman's answer for the said question is the most awaited. Kakayanin kaya nya ang polusyon?

Kung sakaling may maganap na laban sa gitna ng siyudad at nakaramdam sya ng panghihina ay maaatim ba ng dakilang prinsipe ng karagatan na lumusong sa imbornal o di kaya'y mag-dive sa sapa na na may mga lumulutang na diapers at yellow submarines? Unless otherwise, there's an ocean or crystal river at the middle of a prolific city. Kung kayanin man nya'y siguradong unlimeted laughter at katakot-takot na isulto ang ibabato sa kanya ng kanyang katunggali. Kung nanaisin naman nya ng mas kapitagpitagang paraan ay kakailanganin pa nyang maghanap ng kalawanging tubo o puso at makipila upang magsahod ng kalawanging tubig. Maari rin syang magpaalam saglit sa kalaban upang maghanap ng pinaka-malapit na water refilling station.

#WaterPollution

PS: Siguro kapag naligo sa dagat ang mga kurakot na pulitiko ay mas magiging malala ang water pollution, marumi kasi sila eh.

May mga kagamitan ang mga superhero na pinapangarap kong maangkin. Ewan, malaking kalokohan pero pinapangarap ko talaga. Tulad nalang ng pananggalang ni Captain America na nilikha ng ama ni Tony Stark aka Iron Man. Ang shield na ito ay gawa sa vibranium steel alloy na mas matibay pa sa dating relasyon namin ng naging ex-girlfriend ko.

Ayon sa aming pagsasaliksik (edeshing! Nagpaka-Ernie Baron talaga ako saglit.), ang pananggalang na ito ay kayang tumanggap ng kahit anong pwersa ng kinetic energy upang hindi masaktan ang sino mang may nagtataglay nito. Pwede kong gamitin ito kapag pinana ako ng palaso ni Kupido ay para sa isang tao ay hindi ako masasaktan sa huli.

Dear Cupid,
Why don't you try shooting yourself with your annoying arrow and feel how love hurts! Tsk tsk.

Sa tuwing Mayo bawat anim na taon ay nagkakagulo ang bansang Pilipinas dahil sa national election. Sino nga ba ang karapatdapat na maging presidente, bise-presidente, mga senador at mga kongresista? Basehan ba ang pera, pinag-aralan at itsura ng kandidato? Dapat bang maka-apekto ang kulay ng partido? Maraming propaganda. Laganap ang paninira sa bawat magkakatunggali. Kaliwa't kanan na sampahan ng mga kaso sa magkabilang panig. Sa ilang bahagi ng nga Pilipinas ay mas patayan pang nagaganap. Lahat ng iyan ay para lang manalo sa halalan. Kaya saludo parin ako sa mga kumunidad na kahit ano mang higpit ng kompetisyon sa politika ay nananatili paring mapayapa sa kanila.

Kung meron lang sana tayong Mjolnir ay mas mainam. Ang Mjolnir ay makapangyarihang martilyo na pagmamay-ari ng isang myembro ng Avenger at prinsepe ng mundong Asgard sa Norse Mythology na si Thor. Ayon sa mitolohiya ay tanging ang WORTHY lamang ang may kakayahang buhatin o gamitin ang nasambit na sandata.

Eh kung papilahin nalang natin ang lahat ng mga kwalipikadong kandidato at isa-isang pasubuking buhatin ang Mjolnir ay mas mapapadali pa ang proseso ng halalan.

Hindi na kakailanganin pang magdikit o magsabit ng mga over-sized na poster o tarpaulin sa mga inosenteng puno, poate at kable ng kuryente, overpass at kung saan-saan pa na hindi rin naman 100% na nalilinis pagkatapos ng eleksyon. Ang ending, BASURA na nakakasira pa sa kalikasan. Hindi na rin masasayang ang sagrado nating mga boto dahil sa dagdag-bawas na nagaganap sa tuwing nagkakaroon ng planadong brown out sa tuwing nagbibolangan na ng mga boto sa mga presinto at hindi narin mapupurga ang utak natin sa kakaisip tungkol sa kwesyonableng resuta sa mga PCOS Machines.

Pwede ko ring ipabuhat ang Mjolnir sa taong gusto kong makapiling habang buhay upang malaman ko kung WORTHY ba sya na tanungin ng "Will you marry me?".

Napag-alaman ko rin na may may power core si Iron Man na tinatawag na Arc Reactor na syang pinagkukunan ng enerhiya ng buong Stark Tower at upang mapagana ang mga Iron Man suit. Ang

paborito ko ay ang Mark XLV at ang Model 13 o Hulkbuster Armor (sheyr lungz).

Naisip ko lang na kung meron akong Arc Reactor ay maaari akong makapanood ng telebisyon, makinig sa radyo, mag-charge ng cellphone, magpahangin sa harap ng electric fan o magpaandar ng aircon buong maghapon, magluto sa rice cooker at gumamit ng oven ng libre at hindi na poproblemahin ang pagbayad sa buwan-buwan na bayarin sa kuryente na halos mas mataas pa sa sweldo ko bawat kinsenas.

Maari ko rin itong hiramin kay Iron Man upang bigyang liwanag ang madidilim na kaisipan ng mga drug lords at drug protectors, este mabigyan ng liwanag ang madidilim na gabi ng mga komunidad sa liblib na mga lugar.

Isang araw habang naghihintay ng masasakyang jeep sa Alabang upang magtungo sa opisina ay may nakita akong bulag na matandang nagtatangkang tumawid sa kalsada. Inoobserbahan ko ang mga tao sa paligid. Ang iba'y abala sa pagpara ng sasakyan. Ang iba'y abala sa pagkulikot sa kwadradong kagamitang produkto ng teknolohiya, ang iba'y abala sa pangungulangot, ang iba'y abala sa pakikipaglandian sa kanilang kapareha sa kabila ng katotohanang nasa pampublikong lugar sila at ang iba nama'y abala sa pagtawid at dinadaanan lang ang pobreng bulag.

Sino nga ba ang tunay na bulag? Ang matanda o ang mga taong nakapaligid sa matanda? May tig-i-isang pares tayo ng matang gumagana ngunit hindi naman natin ginagamit sa kapaki-pakinabang na paraan. Mas pinipili nating magbulagbulagan.Sino nga ba ang bulag? Baka ang lipunang ating ginagalawan. Nakakalungkot. Minsan kung sino-sino pa ang nabibiyayaan ng paningin ay sila pa ang nagiging bulag. Nakakalungkot lang na madalas tayong mangarao na magkaroon ng superpowers upang maging superheroes ngunit... bahala na kayo kung ano ang gusto nyong idugtong! Naaasar na ako.

Unti-unti akong nakaramdam ng galit sa lahat ng mga taong abot ng aking paningin. Beast mode, nasira ang araw ko.

Muli kong tinitigan ang bulag na nagsusumikap sa pagkapa ng daraanan gamit lamang ang isang manipis na baston. Nakakaawa.

Nagdesisyon na akong kumilos at tulungan ang pobreng matanda. Handa na sana akong ihakbang ang aking pasmadong paa nang mula sa aking kanan ay may tumakbo. Akala ko nga'y snatcher. Nagulat ako ng makita ang kanyang deatinasyon, ang lokasyon ng bulag.

Hinawakan nito ang isang kamay ng huli at inakay patungo sa lugar kung saan nito nais marating upang hindi ito masagasaan ng mga kaskaserong motorista. Nang makatawid na ng matiwasay ang bulag ay muling bumalik ang Good Samaritan sa aking tabi.

Sya pala'y isang tindero ng sigarilyo, candy at mineral water. Umupo sya na parang walang nangyari ngunit masisilayan ang bahid ng ngiting bakas sa kanyang mukha dulot ng ligaya sa pagtulong sa kapwa.

Iniwan nya ang kanyang mga kostumer at isinantabi ang pag-aalalang baka may magnakaw ng kanyang paninda para lang umalalay saglit sa nangangailangan. Nang mga oras na yun ang nais ko syang palakpakan ngunit kapag ginawa ko yun ay siguradong pagkakamalan akong baliw ng mga tao.
Dala marahil ng paghanga ay bumili ako sa kanya ng mineral water. Nang maibigay ko na ang perang papel ay agad akong kumaripas ng takbo. Hindi ko na kinuha pa ang sukli ng isang daang piso. Kung tutuusin ay kulang pa yan sa ginawa nyang kabayanihan. Ganitong uri ng mga tao ang dapat na binibigyan ng pagkakataong yumaman, magkamit ng pagkilala at handugan ng gantimpala.

Tama. Hindi natin kailangang magsuot ng kapa o maskara at magkaroon ng kapabgyarihan upang maging bayani. Mindang ay sapat na ang pudpod na tsinelas, kulas na maong pants, lumang damit, lakas ng loob at lagustuhang tumulong tulad ng udang ordibaryong tindero sa bangketa.

Napatunayan kong sa mundo na pinaghaharian ng mga nakakurbata at nakamaskarang halimaw ay may mga umaaligid paring bayani at maaaring isa ka sa mga tinutukoy ko.

No comments:

Post a Comment

Popular Posts

Nathaniel Naigan

Nathaniel Naigan